İnsanlar ve Hikayeleri

       Geçenlerde bir alışveriş merkezine birkaç kitap almak için gitmiştim. Kitapçıya doğru yönelirken ''İnsanlar ve Hikayeleri'' temalı bir fotoğraf sergisi gözüme ilişti, hemen ayaklarım rotasını değiştirdi ve kendimi serginin içinde buluverdim.Sergide onlarca  farklı meslek gruplarında hayatlarını devam ettiren insanların küçük hikayeleri ve kayda değer sözleri yazıyordu.Tabiki kişilerin fotoğrafları da yazının hemen üstünde kendilerine yer buluyordu.Bu fotoğraflardaki insanların ortak özellikleri hayatlarını tek bir vatanda değil iki vatan da yaşamalarıydı: Türkiye ve Almanya. Fotoğraf sergisinin amacını şöyle bir araştırdığımda Türkiye ile Almanya arasında 30 Ekim 1961 tarihinde imzalanan Türkiye-Almanya  İşgücü Anlaşmasının temellerine ulaştım. Bu sergi Türkiye'den Almanya'ya göçün 50.yılı anısına gerçekleştirildiğini keşfettim.
   
***

     Serginin konsepti iki ülkedeki 50 farklı yerden 50 yüzü yol hikayeleriyle resmektekti.Sergide fotoğrafların yarısı Alman Fotoğrafçı Andrea Künzig tarafından Türkiye'de, diğer yarısı ise Türk Fotoğrafçı Levent Özçelik tarafından Almanya'da çekildiğini öğrendim.Kendi vatanımızı bir Alman objektifinden, Almanya'yı ise kendi objektifimizden seyretmekti bu.

***

     Bende dikkatimi çeken bir kaç hayatı  fotoğrafladım hemen orada. Biri o kadar kafamdaki düşünceyle örtüşüyordu ki paylaşmak istedim anında. Zaten ilk olarak o kişinin düşüncelerini fotoğraflamıştım.

Özge-Ava Çelik; Almanya'da doğup çocukluğunu orada yaşadıktan sonra İstanbul'da oyunculuk yapan bu genç bayanın hayatından çok hayata bakış açısı, düşüncelerime tercüme olurcasınaydı.Aynen aktarıyorum.Şöyle demişti:

''Gittikçe artan hareket özgürlüğünden ötürü, gelecekte insanların kendilerine tek bir vatan seçmelerinin zorlaşacağına inanıyorum'.'

Dünya, öyle karmaşık bir yumak ki, ipleri dolaşmış, ideolojileri,insanı çürüten sistemleri,politikaları,menfaatleri topyekün hepsi birbirine karışmış farklı renklerde dolu bir yumak.Ve karmaşıklık içinde yaşamak büyük bir savaş.Bu savaşa karşı sürekli yürüme , sürekli  belli sınırları aşıp gittikçe dünyayı kucaklama ve ilerleme gayesi.Bu özgürlüğün kıvılcımı ve herşeyin aslında başlangıcı.