BİR SEYYAHIN AYAK İZLERİ

Yolların başlangıcı neresidir? Hangi noktadan sonra sizin yolculuğunuz başlar? Küçük bir adımda kaç yolculuk yapılır? Saçlarınızı savuran rüzgardan, köpüren kayaların sesinden, devasa ağaçların panoramasından ipucu almadan cevap verebilir misiniz? Neden başlar yolculuklar? Hiç düşündünüz mü?  Muhteşem manzara diye tarif ettiğiniz yerleri görmek için mi sadece ya da gördüğünüz yerleri başkalarına anlatarak fark yaratmak için mi? Yoksa gördüklerinizi yazmak için mi? Hangisi için ?

                Belgesel fotoğrafçısı üstadım Özcan Yurdalan’ın  karşılaştığı bir seyyah şu sözleri söylemişti: Zor olan başlamak değil,bitirmeyi bilmektir.Çünkü başlamaktan ziyade bitişler yolculuğa dahildir. Oldukça beyninizi ve ruhunuzu bir kefeye koyup uzay boşluğuna fırlatan bir söylem.Yolculuklar dile geldiğinde  sona varıp varmamak meselesi can bulur.Oysa yolculuk, yolda karşılaştıklarınızın hayatınıza yansıması olmadıkça o yolculuk , yolculuk değil; bir kayboluş  demektir. Uzun süre anlamsız bir kayboluş, biyolojik bir yorgunluğa gebe kalmak ve koskoca bir anlamsızlık doğurmak..Sanırım bu olur.

                Yolculuklar, varoluşunuza  bir anlam yüklediğinizde anlam bulur.İşte bu yüzdendir  yolculuklarınızın başlangıç yeri, varoluşunuzun anlamını bulmaya, o yola koyulmaya karar verdiğiniz yerdir.Bu yer, beton kuleler arasındaki işlek bir caddede oturduğunuz bir bankta olabilir, gece terasınızda uzanırken  dinlediğiniz bir müziğin etkisinin başladığı yer de olabilir.Her şey gözlerinizi önünüze eğdiğinizde gördüklerinizde..ayaklarınızda.Bir adım, sadece bir adım..Her şeyi değiştirebilir.

Yollara abanan kişiler,bu soruların cevabını bilenler değil;  cevapların nerede olduğunu bilen kişilerdir.İşte bu nedenle ne sadece görmek,ne sadece anlatmak ne de yazmak için yollardadır bu seyyahın ayak izleri..Cevabın nerede olduğunu bilenler, işte onlar benim kadim dostlarımdır.Bir gün yollarda karşılaşacağız; varoluşumuza bir tutam hayat katacağız.Yollara emanet olun, şimdilik adios !